Piet zonder ongemak. Hoe relaxed een spannende Sinterklaasintocht kan zijn

In dit artikel:

Ik stond met mijn kleuter en peuter in de menigte bij de intocht van Sinterklaas in de haven van Heemstede en voelde vooral opluchting. Als donker kind op een witte school had de auteur vroeger negatieve ervaringen met Zwarte Piet: hij werd afgeschilderd als dom en sprak met een zwaar accent, en de auteur werd er als enige donkere leerling mee nageroepen. Daardoor mijde hij jarenlang sinterklaasdrukte en zweeg hij vaak toen de discussie over Piet in 2011 losbarstte, ook al voelde die discussie aanvankelijk als erkenning van zijn ervaringen.

De publieke discussie ontwikkelde zich echter verder: langzamerhand accepteren veel Nederlanders dat kinderen prima tevreden zijn met roetveegpieten. De auteur is dankbaar dat zijn eigen kinderen afgelopen zaterdag niet dezelfde pijn hoefden te ervaren en dat het feest voor hen vooral spannend en vrolijk was — zonder de oude associaties. Hij waardeert ook dat een kleine, vasthoudende groep activisten het debat gaande hield en zo verandering mogelijk maakte.

Kortom: persoonlijke herinneringen aan uitsluiting en schaamte, erkenning sinds 2011 en uiteindelijk verlichting nu het Sinterklaasfeest voor de volgende generatie minder beladen lijkt.