Nieuwbouw dwingt bewoners te verkassen, maar Martin kan zijn duiven niet achterlaten
In dit artikel:
Martin (75) en zijn vrouw Rita wonen sinds 1986 aan de Poelenburglaan in Heemskerk. Voor Martin is verhuizen geen gewone ingreep: hij is al duivenmelker sinds zijn vijfde en ziet zijn 40 duiven en het hok als het centrum van zijn bestaan. De woningcorporatie Woonopmaat wil de verouderde huizenrij slopen en vervangen door nieuwbouw, waardoor het echtpaar moet wijken. Die plannen — aanvankelijk werd in 2017 nog aan renovatie gedacht, maar in 2020 viel het besluit voor nieuwbouw — zetten Martin met een "knoop in zijn maag". "Het is mijn lust en mijn leven", zegt hij over zijn duiven; hij vreest dat er straks geen geschikte plek meer is waar zijn vogels kunnen blijven vliegtrainingen doen en aan wedstrijden meedoen.
Martin beschrijft de duivensport met veel detail: hij fokt, koopt af en toe een exemplaar, laat zijn duiven naar België en Duitsland vliegen en registreert hun prestaties met een klok. De hobby vult zijn dagen; zonder die structuur en verzorging ziet hij zichzelf somber. Hoewel Woonopmaat heeft beloofd dat er tijdelijk een nieuw onderkomen voor zijn hokken wordt geregeld, vertrouwt Martin die toezegging nog niet en slaapt slecht van de onzekerheid. Rita, die een ambivalente houding tegenover de duiven heeft, zegt nuchter dat de dieren in hun prioriteitenlijst boven haar komen: "Duiven staan op één, de auto op twee en ik op drie." Na jaren samenleven heeft ze zich erbij neergelegd, maar ook zij maakt zich zorgen over een verhuizing uit het dorp.
Woonopmaat reageert dat de corporatie 27 verouderde woningen aan de Poelenburg wil slopen en vervangen door 42 nieuwbouwwoningen. Er wordt nog gezocht naar een aannemer; het streven is om eind 2026 of begin 2027 met bouwen te beginnen. Tot die tijd worden bewoners tijdelijk herhuisvest en voert de corporatie gesprekken met elke huurder om persoonlijke wensen en situaties door te nemen. Concrete garanties over permanente oplossingen voor specifieke wensen — zoals een duivenhok op een vaste plek — kunnen nu nog niet worden gegeven.
De kwestie laat zien hoe woningvernieuwing verder reikt dan stenen: het raakt dagelijkse rituelen, sociale netwerken en identiteiten. Voor bewoners als Martin is het niet alleen een fysieke verhuizing, maar het verlies van een levensinvulling en van een vertrouwde buurt waar generaties zijn gevormd. Zijn hoop is dat Woonopmaat snel met een duidelijk, haalbaar plan komt waarin ook bijzondere woonbehoeften zoals die van duivenhouders serieus worden meegewogen, zodat er weer rust kan terugkeren.