Kraanmachinist Peter torent boven iedereen uit: het leven op 51 meter hoog. 'Het is psychisch soms best zwaar'

In dit artikel:

Peter van Moorselaar (57) werkt al ruim een jaar als kraanmachinist in IJmuiden en zit dagelijks in wat hij maar liefkozend zijn kantoor noemt: de cabine van een torenkraan op 51 meter hoogte bij de Kop van de Haven. Zijn werkdag begint vroeg; om 6.30 uur schuift hij het hek van de bouwplaats open en zet eerst een stevige bak koffie voordat de giek boven het bouwproject bij Dok 11 gaat draaien. Vanaf zijn uitkijkpost heeft hij wijdse vergezichten en ziet hij meer van de omgeving — en soms ook van het leven van anderen — dan de meeste mensen ooit zullen meemaken.

Het werk brengt niet alleen fysiek vakmanschap en veel verantwoordelijkheid met zich mee, maar ook mentale belasting. Peter zegt daarover: "Het is psychisch soms best zwaar." Eenzaamheid, de constante concentratie die nodig is om zware lasten veilig te verplaatsen en de wisselende weersomstandigheden maken het beroep veeleisend. Voor buitenstaanders werpt zijn verhaal een licht op de minder zichtbare kanten van bouwvakkers op hoogte: technische vaardigheid gekoppeld aan de noodzaak van goede veiligheidsprocedures en aandacht voor mentale gezondheid.