Het beste van beide werelden en een realistischer oplossing voor Tata Steel IJmuiden

In dit artikel:

De reactie zet een alternatief voor: in plaats van ijzererts importeren Nederland liever ruwijzer (Direct Reduced Iron, DRI) uit zonnige en winderige MENA-landen, waar elektriciteit veel goedkoper is. Een Oxford‑studie stelt dat TSN naast een investeringspakket van circa 7 miljard euro ook op structurele staatssteun moet rekenen; de schrijver betwijfelt of de DRI‑uit MENA‑route daarmee de juiste keus voor Tata Steel IJmuiden is.

Kernpunten:
- Waarom DRI uit MENA? Lage stroomprijzen maken grootschalige DRI‑productie aantrekkelijk, zeker als die op hernieuwbare stroom en groen waterstof draait.
- Praktische en economische kanttekeningen: ruwijzer is omvangrijk en kwetsbaar voor oxidatie, transport en logistiek kunnen de kosten en CO2‑voetafdruk vergroten; bovendien ontstaan afhankelijkheden van verre leveranciers en risico’s voor werkgelegenheid en industriële capaciteit in Nederland.
- Alternatieven en compromismogelijkheden: lokaal omschakelen naar elektrolyse/elektrificatie, combineren van geïmporteerde DRI met binnenlandse verwerking, of inzet van CCS/overbruggende oplossingen om de overgang betaalbaar en veilig te maken.
- Beleidsvraagstukken: naast technische haalbaarheid spelen investeringszekerheid, Europese handel- en klimaatregels, en sociale gevolgen voor de regio een grote rol in de afweging.

Conclusie: import van DRI uit lage‑kostengebieden kan aantrekkelijk lijken qua energiekosten, maar is geen onomkeerbare, eenvoudige oplossing. Logistiek, CO2‑effecten, leveringszekerheid en regionale belangen maken een meer genuanceerde strategie nodig die zowel buitenlandse productie als versterking van binnenlandse groene staalcapaciteit in ogenschouw neemt.