Eric Swinkels blijkt een veel grotere olympische sporter dan ik dacht

In dit artikel:

In het Brabantse dorp Best was Eric Swinkels de enige lokale beroemdheid: olympisch zilver in 1976 en zesmaal deelnemer aan de Spelen tussen 1972 en 1996, waarmee hij samen met Arie de Jong en Anky van Grunsven het Nederlandse record deelt. Als kind vond de auteur kleiduivenschieten een vreemde sport, mede doordat Swinkels een wapenhandel runde en het dorp weinig anders kende. Decennia later besluit ze met drie vriendinnen zelf een ochtend te gaan schieten en zoekt eerst zijn naam op. Ze ontdekt dat de sport allang niet wreed is — levende duiven werden al in 1912 vervangen door lemen schoteltjes — maar evenmin eenvoudig: met veiligheidsbril en oordoppen voelt ze de forse terugslag van het geweer, raakt vaak de doelwitten niet en houdt ze een blauwe plek op haar wang over. De ervaring verandert haar blik: de man van die “rare sport” blijkt een geduchte atleet en de discipline is technisch en pittig, niet oppervlakkig of zinloos.