De tv-business was een vies wereldje, ontdekte ik in een achterafstraatje van Enkhuizen

In dit artikel:

Elk jaar rond Sinterklaastijd herinnert de auteur zich hoe de echte Sinterklaas in Enkhuizen aan land ging — en hoe die ogenschijnlijk feestelijke gebeurtenis leidde tot een onaangename ontdekking. Via de conrector van zijn middelbare school vroeg de NPS of leerlingen wilden assisteren bij de tv‑uitzending; het adjunct‑schoolhoofd ging er vanuit dat daar een vergoeding tegenover stond. In een achterafstraatje van Enkhuizen kwam de schrijver er echter achter dat de tv‑wereld minder glansrijk en behoorlijk vies kon zijn.

Het korte relaas belicht het contrast tussen het folkloristische Sinterklaasgebeuren en de harde realiteit achter de schermen: jonge vrijwilligers worden ingezet voor televisieproducties, terwijl onduidelijkheden over vergoeding en machtsverhoudingen kunnen ontstaan. De observatie functioneert ook als bredere reflectie op hoe mediaproducties soms kinderachtige illusies gebruiken, maar tegelijk worden aangestuurd door commerciële en organisatorische belangen.