De band tussen Oekraïense vluchtelingen en vrijwilligers in Cruquius: 'Zodra ik terug naar huis ga, dan zal mijn hart ook hier blijven'

In dit artikel:

In Cruquius is opvanglocatie Polder Staete uitgegroeid tot meer dan een tijdelijk onderkomen: ruim 180 Oekraïense vluchtelingen wonen er sinds april 2022 aan de Bennebroekerdijk, en vrijwilligers hebben er diepe persoonlijke banden met bewoners opgebouwd. Tijdens een recent werkbezoek prees wethouder Charif El Idrissi de inzet van die vrijwilligers en noemde Polder Staete een voorbeeld van hoe opvang kan veranderen in een plek van saamhorigheid.

Drie duo’s — telkens een bewoner en een vrijwilliger — vertellen over hun bijzondere relatie. Een van de bewoners zegt: “Zodra ik terug naar huis ga, dan zal mijn hart ook hier blijven.” Vrijwilligers benadrukken dat de openheid van bewoners cruciaal is: “Dat iemand zich zo openstelt, maakt het verschil.” Die wederzijdse betrokkenheid geeft veel mensen het gevoel geen vluchteling te zijn, maar deel van een gemeenschap.

De casus van Polder Staete illustreert hoe lokale inzet en langdurige contacten opvang kunnen transformeren tot sociaal vangnet en ontmoetingsplek. Zulke voorbeelden laten zien dat naast praktische hulp ook langdurige aandacht en menselijke verbinding bepalend zijn voor het welzijn van ontheemden.